Ik heb zojuist de documentaire over Beyoncé gekeken. Wat een geweldig mooie vrouw. Gisteren heb ik haar live mogen meemaken. Hierbij mijn verslag.
De kinderen gaan naar het kinderdagverblijf, waar mijn vriendin ze zal ophalen en op ze zal passen. Bij het weggaan wilde ik nog een kusje van de kinderen. Luc was met zijn matties aan het jumpen op de trampo, maar nam de tijd voor zijn moeder. Ik knuffelde hem en toen zijn vriendjes hem riepen, zei hij letterlijk ‘even wachten, eerst mijn moeder een kusje geven’. Zo lief. Nu staat het zwart op wit en zal ik hier later met weemoed aan terugdenken. Net als het optreden waar we naar toe gingen. Gekregen voor mijn verjaardag. Naar dé artiest. De prachtige vrouw, moeder en zangeres Beyoncé.
Weken keek ik ernaar uit, draaide haar cd’s (ja ik ben ouderwets) grijs en kreeg bijna de behoefte om onze slaapkamer met posters van haar te behangen. Het concert was binnen no time uitverkocht. Dat was te zien in de lange rijen buiten. Ik keek genietend naar het gezin (incl. vader en zoon) die dit samen gingen beleven. Naar de rest van de mensen, 90% vrouw en gehuld in minirokjes, pailletten, glittertopjes, high heels en vette lipgloss. Ik had er zelfs een knalroze voor aangeschaft. Ook had ik de hele dag ballerina’s gedragen om vanavond te kunnen swingen op mijn hakken. En in mijn superstrakke zwarte bodystocking voelde ik me dichtbij Beyoncé. Net als alle andere wachtenden.
Eindelijk binnen dreven we als echt kuddevolk richting de wc’s. Kijk eens goed naar de foto. Are you kidding me? Ga je naar een concert, WTF moet je dan met oordopjes? Het was geen 1 april, dus kon geen grapje zijn. Heel bizar. Alsof ik alleen kom om het prachtige lijf van Beyoncé over het podium te zien bewegen! Dat is 50%, tuurlijk, maar hallo, ik wil haar horen zingen, schreeuwen, de vibraties door mijn lichaam voelen trillen. Oordopjes, hoe verzinnen ze het.
We zochten onze plaatsen op, we zaten heel hoog, maar wel recht tegenover het podium, aan het uiteinde van een gangpad. Een hoop geroezemoes en stoelgezoek alom. Gelukkig maar, want mijn hooikoorts had me naar binnen achtervolgd en mijn genies hoorde niemand. Misschien voelden ze wat spetters, maar dat konden ze verwarren met bier. Wat duurt wachten dan lang, als je er al om half 8 zit. En Eva Simons is ook niet verkeerd als voorprogramma, maar vond ik meer thuishoren in een Dance club. Ze kreeg een medium applausje toen ze het podium verliet. De zaal barstte helemaal los, toen het licht daarna uitging. Ook lullig voor Eva, maar wie weet heeft ze Queen B nog gezien in de wandelgangen. Dat maakt alles goed. En zoals het een waardig koningin betaamt, kwam ze te laat. Maar ik begrijp dat ze nogal perfectionistisch is en we willen allemaal een perfecte show, so be it. Om half 10 viel een doek naar beneden met een grote B. Toen wisten we, the show will begin.
En hoe! Een filmpje begon. Over vrouwen. Who else? Danseressen kwamen uit het podium en Beyoncé kwam naar voren. Gegil steeg op vanuit de zaal en uit mijn eigen keel. Daar was ze dan. Eindelijk. In vol (of eigenlijk weinig) ornaat en zoals een echte vrouw, voldeed ze aan al mijn meisjeswensen. Ze had bij bijna elk nummer een ander pakje aan. In de tijd dat zij zich omkleedde, ging het filmpje verder en waren er fantastische dansers op het podium. En als ze dan weer tevoorschijn kwam, kreeg de hele zaal tegelijk een orgasme. Het was mega. Net als de mini iPad van de gast voor me. Hij ging staan en hield zijn speleding hoog in de lucht, right before my face. Ik heb op het punt gestaan om dat ding uit zijn handen te trekken en hem door de zaal te frisbeeën of op zijn kop mee te slaan. Maar ik werd daarvoor te vaak afgeleid door de ganzen naast ons. Serieus, hoeveel bier kan je drinken tijdens een concert? Met elke tray die ze haalden moesten wij opstaan. Hoe hard ik ook zuchtte, ze bleven dorstig. Ik had er gewoon een keer overheen moeten niezen. Of mijn voet moeten uitsteken toen ze 3 keer achter elkaar heen en weer moesten omdat dat domme wijf haar sporttas (blijf je slapen hier of wat?) in de plee had laten staan. Maar het gevaar was, dat ze misschien hun gele drankje in Harm zijn gezicht zouden spletsen. Dat wilde ik hem niet aandoen. Ze hadden ook al wat alcoholische dranken over de jassen van onze voorgangers gemorst. Maar goed, dat was welverdiend, want die waren van de iPadman.
Beyoncé ging onverstoorbaar verder, wat een performer. Ze kwam uiteindelijk ook recht onder ons staan. Wat is ze mooi van ‘dichtbij’. Verliefd zong ik met haar mee. Net als de rest van de ‘zaal’. Elk moment wilde ik vastleggen. Dus tussen het dansen door, probeerde ik zoveel mogelijk foto’s te maken, van dit unieke moment. Elk nummer schreeuwde ik mee. Heerlijk. Voluit. Nu kan het een keer. In mijn auto met de ramen potdicht kijken mensen me nog steeds raar aan als ik dat doe. Hier zijn we één en we genieten. Ik bedank Harm voor het beste verjaardagscadeau ever en zie hem ook genieten en druk in de weer om te filmen. Gek he, je weet dat de kwaliteit niet echt goed zal zijn en toch doe je het. Wil je dit vastleggen. Bewaren. Herinneren. Het is echt zo gaaf. Ik heb geen bier nodig. Ik ga helemaal los. Het knoopje van mijn bodystocking daardoor ook. Met een glimlach denk ik ‘what would B do?’.
Juist, doorgaan. En dat doen we. Met een schorre strot wanen we ons allemaal even single ladies en schudden we onze heupen. Niemand ziet mijn ongecontroleerde bewegingen, waarvan ik zelf denk dat het er net zo zwoel uitziet als Beyoncé haar moves. In my dreams. Ik word helaas wel opgemerkt door de trap-bewaak-mevrouw. Je mag niet van je stoel wijken om een betere foto proberen te maken. Eigenlijk mag je helemaal geen foto’s maken. Staat op het kaartje. Ik geloof niet dat iemand dat in acht neemt. Als het doek valt met het woord Fin, is het ook echt afgelopen, Lichten gaan aan en iedereen haast zich naar buiten. Er is tumult bij de uitgang en ik zie camera’s flitsen. Zou het…? Nee, natuurlijk niet, alsof dat kan. Beyoncé tussen haar fans. Wie dan? Olcay Gulsen. Jezus, laat haar ook lekker van een avondje Beyoncé genieten, stomme geiten. Wil je daar echt per se mee op de foto? Get a life. Was het nou Miss Carter herself, oké dan geef ik toe, dan sluit ik aan in de rij.
Onderweg naar huis bekijk ik de foto’s (waarvan enkele hieronder) en lees ik wat berichten. De Wifi in Ziggo Dome is namelijk echt ruk. Zoals mijn collega heel nuchter schrijft ‘ze slaapt nu gewoon ergens in Amsterdam’. Inderdaad. Bizar. En ook weer niet. Ze is ook gewoon een mens. Die haar make-up eraf haalt, pyjama aan trekt en Skype aanzet voor man en kind. Ik doe mijn ogen dicht en beleef het concert weer opnieuw. I WAS HERE
Guido Friskes
april 24, 2013Leuk dat jullie zo genoten hebben.
Joyce Friskes
april 24, 2013Bedankt. Was echt super
Laura
juni 18, 2014Ik ben druk aan het kijken naar tickets voor de On the Run tour in Parijs, en nu kom ik dit stuk tegen. Wat een geweldig stuk zeg! Heb er hard om gelachen :). Arme jij met de man met de iPad voor je. Blijkbaar heb je er van genoten, heerlijk was het he <3 Ik ben in maart dit jaar geweest en vond het ook echt geweldig. Hopelijk in september nog een keer IN PARIJS, MET JAY-Z. *gilt*
joyce
augustus 9, 2014Zie nu pas je reactie. Was inderdaad super. Wauw in Parijs nog een keer. Lucky you. Ik hoop ooit nog eens met mijn dochter te gaan. Nu elke dag even Instagram checken om Queen Bee te volgen