doorZou de ijscoboer van de plaatselijke kerk zijn of gewoon na 4-en niet meer werken op zondag? Of hadden we de vorige keer gewoon pech? Harm had Luc een ijsje beloofd. Omdat hij beter met teleurstellingen om kan gaan als Lientje, doen we zonder haar nog een poging om een ijsje te halen op deze rustdag.
Helaas staat de ijsjesman er weer niet, je zou bijna denken dat hij niet bestaat en dat Harm mij op deze manier verleidt om aan lichaamsbeweging te doen. Maar we zijn niet helemaal voor niets geweest, ik zag iets anders lekkers onderweg. Hier ging mijn hart sneller van kloppen. Het zag er als volgt uit; wapperende vette haren onder een baseballcap, houthakkersblouse, oversized spijkerjasje, met een lekkere lubberspijkerbroek. Veiligheidsschoenen met ogenschijnlijk stalen neuzen, altijd handig op zo’n woeste dijk (en lekker koel met 30 graden).
Hij fietste net te snel om te zien of hij ook een pakje shag met bijbehorend versleten plek in zijn kontzak had zitten. Iets anders trok mijn aandacht, namelijk zijn broek-bij-elkaar-bind-klemachtig-dinges (is hier een serieus woord voor?). Botergeil werd ik ervan. Ik zat te soppen op mijn fiets en bedacht dat mijn moeder vroeger ook zoiets charmants had, namelijk een soort omhooghouders voor je blouse. Deze moest je volgens mij op elleboogholte-hoogte trekken, zodat je blouse-mouwen lekker blousten ofzo. Als kind dacht ik dat het een soort blingbling kinky armbanden waren, maar nadat ze de haren uit mijn polsjes trokken bij elke beweging die ik maakte, liet ik ze toch maar bij moeders in de la.
Vast heel praktisch allemaal, maar zo onsexy. Terugkomend op het fietsverhaal, je snapt dat ik er zelf onberispelijk charmant bij fietste. De zweetdruppeltjes op mijn bovenlip matchten goed met de glimmende gloed op mijn voorhoofd (een gevolg van mijn topconditie). Mijn haar zat als coupe windhoos en met een frons en samengeknepen ogen (wederom mijn zonnebril vergeten), zag ik er vast heel sportief uit. Wie weet wat die hottie dus van mij dacht 😉
Wat vind jij van deze blog?