Vrouwendingen

Onnatuurlijk lekker

doorPosted on 3 Comments9min. leestijd1361 gelezen

De spa. Mijn eerste kennismaking daarmee verliep niet helemaal zoals verwacht. Ik had wel zin in een massage, dus het leek me een leuk verjaardagscadeau. Ik was wel eens eerder in een sauna geweest. Toen ik 16 was ofzo, met een vriendinnetje, alleen en mét bikini aan. Dat mocht helaas niet in de spa.

Daar zat die dag de angel. Je mocht alleen een badjas aan. Met niks eronder. Ik was rustig met badjas en al het zwembad ingedoken, maar dat leek niet de bedoeling. Ik probeerde me die dag over mijn preutsheid heen te zetten, maar het begin was al niet goed. Ik dacht, je hebt gewoon een kleedhokje, zoals in het zwembad. Mis. Je hebt een aantal kleedkamers. Gemengd. In de zin van alle geslachten zijn welkom. Eigenlijk wilde ik toen al rechtsomkeert maken. We zochten een kleedkamer waar nog niemand was.

Haastig begin je je dan uit te kleden, totdat er mensen bij komen. Dan trok ik de badjas over mijn kleren en probeerde zo mijn bh uit te trekken. Moet je eens proberen. Leuk joh, zeker met toeschouwers. Want ze zeggen wel dat niemand kijkt, maar koekoek, dat doet toch iedereen. Het rare vond ik, dat je het hele jaar door je lichaam angstvallig probeert te verbergen onder lagen kleding. En op de dag dat je eens wilt ontspannen, je je string moet uittrekken náást een man die je niet kent. En hij kijkt alsof hij dat wel zou willen. Ja, ik ben preuts. Dat moge duidelijk zijn. Ik heb overal mijn mond van vol en mijn hart loopt er van over. Maar als het puntje te dicht bij het paaltje komt, trek ik liever niet mijn kleding uit in het bijzijn van anderen.

Mijn badjas trok ik goed dicht en ik zocht naar Harm zijn hand. Dit moest ik zien te verwerken. Vandaag nog. Hij had nergens last van. En was verbaasd over mijn frigide gedrag. Heeft zich kapot gelachen die dag. Ik bleef maar herhalen; ‘ik vind dit zo onnatuurlijk’. Als een mantra. En laten we wel wezen, als ik nu nakend een gewoon buitenzwembad in zou duiken om me vervolgens eens lekker te scrubben, met alle badgasten om me heen, zou dat raar zijn, niet? Maar omdat het hier ‘mag’ ineens niet. En gooit iedereen zijn gene met zijn kleding overboord.

Schoorvoetend zochten we net zo lang tot we een sauna vonden, die leeg was. Ik trok mijn handdoek tot mijn kin en wist niet of ik deze dag ontspannen zou doorkomen. Maar ik wilde het wel. Er optimaal van genieten. Dus er stond buiten een soort scrubhok, waar niemand te bekennen was en dat was de volgende overwinning. Badjas gauw aan het haakje en mezelf bedekken onder de paarse scrub. Harm meldt nonchalant dat er nog meer mensen aan komen en in paniek trek ik mijn badjas weer aan. Over mijn scrub. Ik kan je vertellen dat dat allerminst prettig aanvoelt. De rest van de dag.

Lunchen dan maar. Daar zit je dan, aan je maaltijd terwijl er schuin tegenover je een vent wijdbeens zijn soep naar binnen zit te slurpen. Ik wil dat niet zien, maar ik moet kijken. Ik probeer te eten en niet om me heen te kijken of er nog meer walgelijks buiten de gebaande randen van de badjassen bungelt. Ik vind iedereen ook vies. Wat een lelijke vieze lijven. Jullie moeten je schamen. Dat doe ik ook. Trek wat aan.

Gelukkig hebben we na de lunch een modderpakking gepland staan. Inclusief massage, kijk daar word ik vrolijk van. Jammere is dat je met z’n 4-en op een kamer ligt en behandeld wordt. Ik probeer mijn badjas over het haakje heen te werpen en een snoekduik richting tafel te doen, zonder dat het opvalt, hoe gênant ik het allemaal vind. Om naast een vreemde op een tafel te moeten gaan liggen. Naakt. Gelukkig ligt Harm op een tafel naast me. Te lachen. De lul. Maar als mijn rug wordt ingesmeerd met smurrie en ik haar handen mijn gespannen nekje voel kneden, geniet ik. Eindelijk. Totdat ze me vraagt om te draaien. Huh? Waarom? De voorkant blijkt ook in het pakket te zitten. Nogmaals; Huh? Waarom? Ik heb geen gespannen spieren in mijn voorkant.

Maar braaf draai ik me langzaam om. Netjes legt ze een handdoek over mijn edele delen. Totdat ze de drek op mijn bovenlichaam smeert. Ik leg mijn hoofd opzij en kijk Harm aan, met een blik; ‘ze zit aan mijn tieten, doe er wat aan’. Hij lacht weer. Totdat hij de traan uit mijn ooghoek ziet glijden. Hij fluistert dat we niet hoeven te blijven. Het is mijn verjaardag. Ik weet het. Maar ik had me er zo op verheugd! De vrouw die mijn lichaam onder handen neemt, snapt er niks van. Je hoeft je toch nergens voor te schamen? Kijk en dat bepaal ik nu helemaal zelf.

We hebben die dag ook een hoop gelachen. Met name als ik weer eens  ‘dit is zo onnatuurlijk’ mompelde. Maar er zijn gewoon mensen die buiten naakt op de ligbedjes gaan liggen. Wijdbeens. Waarom? Het is geen kijkdoos. Of een nudistencamping. Het was niet eens echt warm. Eerder koud. En dat er dan toch mensen zijn die alles al nakend voorbij laten slingeren als ze voorbijkomen. Waarom? Die badjas over je arm, heeft een doel. En trouwens, huur er volgende keer eentje, want dat verwassen ding van 10 jaar oud in vaalgroen gestreept is ook not done.

Na dit trauma ben ik jaren niet meer geweest. Maar ik hoorde zulke goeie verhalen over Spa zuiver in Amsterdam, dat ik stiekem de site bezocht. Wauw, dat ziet er goed uit. We gaan het gewoon nog eens proberen. En in Amsterdam zal ik ook zeker geen bekende tegenkomen. Dat is natuurlijk helemaal een nachtmerrie. Het klokkenspel van mijn collega’s mogen ze gewoon in de broek houden. Dank u. Lekker op een doordeweekse dag dus en genieten maar.

Februari 2012, heerlijke ervaring in Spa Zuiver in de sneeuw!

En dat deed ik! Ik leek wel high. Ben het nog nooit geweest, maar zo moet het vast voelen. Wat een luxe. En het rare was, ik vond iedereen ineens mooi. Zag in, dat elk lichaam hier gekoesterd werd en durfde na een paar uur mijn badjas wat makkelijker op te hangen. Heerlijke massages en super lieve medewerkers. Of dat spelen ze heel goed. Maar prima, ik trapte erin. Je kon je handdoeken ook s’middags inwisselen voor droge. Helemaal super. Mijn schaamte hang ik heus niet ineens aan de wilgen. Toen we bijvoorbeeld in een soort ondergronds kruidenbad zaten en er 2 mensen bij wilden komen zitten, moesten ze een trapje af. Naar beneden. Waar wij zaten. En wij dus recht tegen de hamlappen van een vreemde mevrouw aankeken. Misschien wel fijner dan die van een bekende, maar toch. Het besef kwam, dat ik ook dat trappetje af was gelopen. Ik gleed steeds meer onder water. Hier zouden we nog een tijdje verrimpelen. Tot het bad leeg was.

Sinds die tijd zijn we al een paar keer geweest. Vorige keer voor het eerst een hamambehandeling ondergaan. Overal sop, handen en heet water. Ik was als was in zijn handen. Wat een liefkozing voor mijn lichaam. Ik wilde hem wel kussen na afloop. Maar dat leek me toch een beetje onnatuurlijk. Maar hemels was het. Ze hebben bij Spa zuiver ook douches waar douchegel bij staat. Deze ruikt naar appel/kaneel. Need I say more? Bij andere douches stonden bakken vol scrubzout. Zoals ik me thuis inzeep, begon ik ook dit lekker over mijn lichaam heen te boenen. Een tip: doe dit niet. Dat ik nog tepels overheb, is een wonder. Nog een tip. Scheer je niet op de dag dat je gaat. Dit deed ik toen we naar Devarana gingen in Den Bosch. Buiten was niemand in het zoutbad te bekennen. Mijn bommetje hierin staat me nog helder voor de geest. Naalden all over the place. Had ik al gezegd hoe blij ik ben met de IPL?

Na een hele drukke tijd, geen vakantie en wel stress, groeiden mijn schouders onderhand boven mijn oren. Tijd voor een dagje relaxen. In het kader van ‘we hebben geen oppas, maar het kinderdagverblijf is tot 7 uur open’ kozen we voor Devarana. Qua prijs maakt het niet echt uit, je kunt voor zo’n dagje ook een week met de kids naar centerparcs. Maar ik weet zeker dat ik na die week, alsnog een dag of 2 in een Spa nodig heb. Dat is tegenwoordig pas echt ontspannen. Bij binnenkomst ontvang je handdoeken, badjas, badslippers en een bandje alsof je in een all inclusive resort loopt.

Na mijn getreuzel in de kleedkamer, eerst maar een bezoekje brengen aan de wc. Stel dat je in een bad zou plassen en er zou een cirkel paars water om je heen verschijnen en de alarmbellen gaan af. Dat moeten we niet hebben. Toch raar om alleen je badjas op te hoeven tillen, maar dit terzijde. Waar was Harm nou gebleven? Toch maar een kijkje nemen in het mannentoilet. Donker. Ik geloof niet dat Harm in het donker gaat zitten binten, dus hij wacht vast ergens op mij. Maar waar? Ik kijk om me heen. Het gros heeft een witte badjas aan. En degene die nog rondlopen in een badlaken waar je niet eens mee naar het strand zou durven, moeten ze tegenhouden. Verbieden die verwassen handdoeken en badjassen. In zo’n luxe oord, wil ik alleen witte badjassen om me heen zien. Dat zie ik dus nu grotendeels. Nu nog Harms hoofd erboven zoeken. Maar ik ben deze ochtend naar de dokter gegaan, voor een ontsteking aan de binnenkant van mijn ooglid en één lens uitgedaan. Ik zie dus geen drol. Of een halve eigenlijk. Maar dat zoek ik niet. Ik zie een man alleen, met donker haar en ga er heel dichtbij staan. Voorzichtig hou ik mijn hoofd voor zijn gezicht en slaak een zucht als het mijn Harm blijkt te zijn. Nu kunnen we beginnen!

Het zoutbad in Devarana.

We begonnen weer lekker in het zoutbad. Buiten 3 graden onder nul en daar dan in een lekker heet bad stappen. Ahhh, dit is leven. Geen mobiel of computer in de buurt voor Harm, dus alle tijd voor mij. Dan komen de goeie gesprekken. Die hou ik graag. ‘Schat, wat zou je ervan vinden als ik een happy end zou krijgen na mijn massage?’. Dat wist mijn schat nog even niet. Wat ik ervan zou vinden als iemand naast hem in het bubbelbad ineens zijn leuter zou pakken? Goeie gesprekken dus. Ik vroeg ook of hij dit al eens had gedaan voor hij mij kende. Weet je wat hij zei? ‘Ik ben pas gaan leven toen ik jou leerde kennen’. Ik smolt ter plekke. We konden naar huis. Mijn a-complimenteuze man die zo’n opmerking maakt. Dat is het hoogtepunt van de dag.

Maar we zijn er nou toch, dus we blijven maar. Op zo’n dag moet je wel een beetje op de tijd letten. Ik wilde natuurlijk niet te laat komen voor mijn hamambehandeling. Kijk en daar moeten ze dan iets op zien te vinden. Dat je nat & koud een trapje op moet, om het bad uit te komen, er dan een koude stortdouche over je heen valt en je zeiknat in je koude badjas stapt. Ik rende bijna naar binnen. Harm ging niet zo snel, die zeulde nog wat ijspegels aan zijn zak mee.

De behandeling was lekker, maar niet zo extatisch als de eerste keer. Nou overtref je zelden een (goeie) eerste keer, dat weet ik. Ik bedacht me ook ineens hoe het voor hem moest zijn. 15 Massages achter elkaar geven. Doe je het dan nog met liefde. Of ben je ondertussen ook bezig of je nog brood moet halen? Of dat er nog genoeg in de vriezer ligt? Ik dacht daar zelf nl ook aan. Ik vermaande mezelf mindful deze behandeling te ondergaan. En hij nam mijn rug heerlijk onder handen. Hij vroeg of ik het fijn vond. En omdat ik daar al nakend niet meer voor lul kon liggen, kon ik me verder ook wel blootgeven; ‘het is heerlijk. Ik dacht, wat is het hier nat, maar ik lig gewoon te kwijlen’. Hij lachte. Het was de naakte waarheid. Maar ik herinnerde me niet van mijn vorige keer dat die plaat zo hard was. Die steen gaf niet mee. Mijn tere botten drukte hij er hard tegenaan. Dit maakte het lastiger om te ontspannen. Maar desalniettemin een aanrader.

Verder nog lekker in wat sauna’s, onder de zonnebank en fijn gegeten. En het liefste compliment van mijn man ever. Mijn dag kan niet meer stuk. Dus zo krijgt mijn gehele Spa-avontuur toch een Happy End!

Deel

IPL

doorPosted on 0 Comments5min. leestijd89 gelezen

Kaal of kammen? Deze vraag is me weleens gesteld. Gelukkig niet op een eerste date ofzo. Nee, gewoon tijdens het werk, door een collega. Een vrouwelijke, rustig maar. Ik heb toch maar even gevraagd wat ze precies bedoelde, maar het was gauw duidelijk. Of er down under een oerwoud of woestijn was. Grote bossen zijn uit. Ja, het is wel degelijk ooit in geweest. Getuige sommige films van vroeger. Toen was Mr. Gilette nog niet geboren denk ik. Misschien is hij tijdens zijn geboorte verstrikt geraakt in aan elkaar gekoekt haar, dat hij daar later enorm veel soort scheermesjes voor heeft bedacht. Dank hiervoor.

De oplossing tegen ontsierende stoppels is nog niet gevonden. Harsen is een optie. Ooit heb ik mezelf dit cadeau gedaan tijdens een schoonheidsbehandeling. Wie kaal wil zijn moet pijn lijden, moet hun slogan geweest zijn. Laten we het erop houden dat mijn stukken vel niet op hun strip hoorde te zitten. Letterlijk met huid en haar. Dus dat was eens, maar nooit weer.

De epilady, wie kent hem niet? De moeder van een vriendinnetje van vroeger had er eentje. Wij hielden er een vreemde vriendschap op na, want bedachten dat we dat wel eens op onze benen konden uitproberen. Gewoon je babyhuidje met 1e haartjes uitsteken en dan je vriendin dat martelwerktuig erop laten rammen. Toen ik wat ouder was, begreep ik dat hij zo niet helemaal gebruikt diende te worden. Ik kocht er eentje bij de Kijkshop en ging er thuis eens goed voor zitten. Oké, ik ben een aansteller, maar ik ben niet verder gekomen dan een enkel. Heb hem teruggebracht. Lekker fris, ik weet het. Gelukkig heb ik hele schone enkels.

Ik versleet een Ladyshave en ging over op scheermesjes. Dat kwaliteit hier wel degelijk verschil maakt, werd al snel duidelijk. Botte mesjes van huismerken vilden mijn onderbenen. Waardoor je rondliep met stukjes wcpapier op alle bloedende plekjes. Gilette bood hulp, met schuimende zeepkussentjes en meerdere roterende mesjes en andere marketingmeuk. Maar wat moet je dan? Kammen is geen optie.

Ik las in magazines over laser en flitsen. Oftewel IPL. Bij mijn luxe kapsalon in Zaltbommel, zat ook een schoonheidssalon. Heel slim gaven zij mij een eerste behandeling (t.w.v. 100,-!) cadeau. Ook hier snap ik de marketingtruc achter (hallo, ik kom niet helemaal uit een kleurboek). Maar ik stapte er met beide benen in. Of bikinilijn in dit geval. Dit vergt nogal wat voorbereiding. Je moest 2 dagen van tevoren geschoren zijn, want ze hebben wel een haartje nodig om op te flitsen. Genoteerd. Op de dag zelf scheer je natuurlijk netjes je benen en smeert ze in met lotion. Niet te snel achter elkaar natuurlijk, dat irriteert. En je wilt er op je paasbest bij liggen. Je zoekt een zacht broekje uit, niet iets met veel kant, dat zit vast niet lekker na het flitsen. Lekkere warme, lange sokken, je ligt er immers wel half nakend = koud bij.

Goed voorbereid kreeg ik mijn intake gesprekje. Allemaal heel netjes, ook dat ze omdraaide, toen ik mijn broek uittrok. Altijd fijn een skinny jeans, die niet over je enkels wilt en die dan nog netjes opvouwen en op je tas leggen. Een joggingbroek was fijner geweest. Maar die trek ik buitenshuis niet aan. Al helemaal niet in een kapsalon, waar de vrouwen erbij lopen alsof ze van de cover van Vogue komen. En daar moest ik dan nu aan gaan vertellen wat er geflitst mocht worden. Genant. Maar voor het goede doel. Ze vond me netjes. Er zijn schijnbaar ook vrouwen zonder gene, die de broek bij binnenkomst in de hoek mikken en hun string in de kroonluchter schieten. Om vervolgens wijdbeens in de stoel te gaan liggen. Zo niet ik. Netjes hield ik de stof een beetje aan de kant, zodat ze erbij kon.

Ik kreeg het alleen hier al wat warm van. Toen zette ze het eerste blokje op mijn huid. Tets. Alsof ze een heet elastiekje tegen mijn huid aansloeg. Ik liet me niet kennen. Maar op bepaalde plaatsen, schoot mijn been gewoon uit. Reflex. Ik bood alvast mijn excuses aan voor als mijn onderbewustzijn haar een schop gaf. Ze lachte. Ik maakte geen grapje. Halverwege heb ik mijn sokken maar uitgetrokken. Het zweet stond bijna letterlijk in mijn bilnaad. Roodgloeiend ging ik weg. Ik heb het weekend nog net niet wijdbeens doorgebracht. Heet douchen was ook een crime. Je zou denken dat ik ook hier niet haarloos van zou worden.

Totdat ik als test aan een haartje trok. En hij zonder moeite losliet. Euforie maakte zich van mij meester. De volgende afspraak werd gemaakt. De warme sokken liet ik achterwege, net als mijn gene, na de eerste 2 minuten. En ik wist nu dat ik na 10 minuten klaar zou zijn. Doorbijten dus. Bij de 4e afspraak bleek de schoonheidsspecialiste niet meer werkzaam bij hun. En werd de deur open gedaan door ‘mijn’ kapster. Ik vond het toch lichtelijk ongemakkelijk dat zij zich nu niet alleen meer met mijn hoofdhaar zou gaan bezig houden. Na wat grappen en grollen, ging ik toch maar liggen. Ik had me immers al helemaal (mentaal) voorbereid.

Bij de 6e afspraak was er een nieuwe schoonheidsspecialiste aangenomen. Fijn, nog een vreemde erbij voor wie ik mijn broek kon laten zakken. Gelukkig was ze heel lief en gaf ze me af en toe pauze. Ik had de stand hoger laten zetten, om het resultaat sneller in zicht te hebben, maar wat een kleinzerig ding ben ik. Ik begon te spijbelen. Door mijn afspraak af te zeggen. En geen nieuwe te maken. Ik keek er echt tegenop. Totdat ik de dijk oprijd in het altijd wonderschone Poederoijen en mijn oog op een bord van Medcos valt. Het merk waar ze bij mijn kapsalon IPL mee deden.

Dit ben ik niet, maar zo werkt het

Zal ik? Toch maar eens informeren. Ze heeft originele apparatuur én biedt alles aan voor de halve prijs. Mijn oren klapperen. Daar wordt Joyce wel blij van. Voor dat geld, kan ik dus ook gewoon mijn oksels haarvrij laten maken. En pakt ze ook nog even het stukje tussen mijn wenkbrauwen mee. Anders ben ik zonder pincet net een weerwolf. Het wordt al bijna een eitje om mijn broek uit te trekken voor een vreemde. Vrolijk spring ik op de stoel. Kom maar op, nou zet ik door. Bij mijn nieuwe IPL-meesteres maak ik trouw een nieuwe afspraak. Traditie blijft, om alles even tiptop in orde te maken, een paar minuutjes voordat ik vertrek. Zoals vanavond.

De deur staat open. Ik loop naar binnen, ik hoor dat ze bezig is in haar martelkamer en ga rustig zitten. Ze steekt haar hoofd om de hoek ‘wat kom jij hier nou doen?’. Ik kijk om, misschien heeft ze het tegen haar hond? Die blijkt hier niet te zijn. Evenmin als mijn afspraak in haar agenda. Foutje, bedankt. Sta je daar met je goed geschoren gedrag. Met mijn ziel onder mijn arm vertrek ik weer naar huis. Daar gaat de bel. Wehkamp vrolijkt mijn avond weer op, met 7 zakken kleding. Én een klein doosje. Daar zal mijn ionische borstel in zitten, tegen statisch haar. Hoofdhaar wel te verstaan. Verder valt er niet veel meer te kammen.

Deel