Soms hebben we best goede gesprekken ’s avonds…
Eergisteren werd de woonkamervloer geschuurd en geolied. Daar mochten we dan vervolgens 24 uur niet op lopen. Aangezien we nog steeds niet kunnen vliegen en de trap zich midden in de woonkamer bevind, hebben we dat advies een beetje in de wind geslagen. Om het aantal voetafdrukken in de verse olie te beperken, bedacht ik een ingenieus plan. Harm liep met Lina op zijn nek en laptoptas in de hand met grote stappen richting trap, met mij in zijn kielzog. Ik droeg Luc. Dit deden we rond half acht, want het was bedtijd. Niet alleen voor Luc, maar nu ook voor ons.
Ik besloot in bad te gaan en even later kroop ik naast Harm onder de dekens.
Bij het dichtklappen van zijn laptop en mijn avondritueel met allerhande smeersels, voelde ik het al opkomen.
Honger. Of trek, wat jij wilt. Eten moest ik hebben.
Maar ik wilde de vloer niet verpesten en probeerde het knorrende varkentje in me te negeren.
MMM varkentje. Lekker.
Ik ben eigenlijk helemaal geen (varkens)vleeseter, maar soms kun je de meest vreemde etensbehoeften op voelen komen. Zeker als je het niet in huis hebt. Of gewoon tijdens de zwangerschap. Bij het krieken van de dag had ik al behoefte aan een warm dampend bord boerenkool. Op mijn nuchtere maag. Met kuiltje jus en stukjes worst, graag.
Neehee, ik ben nu niet zwanger. Een beetje plofferig misschien. Dit kan te maken hebben met mijn avondlijke intermezzo’s met kruidige noten en taaie poppen.
Tijdens de negen maandelijkse uitbuikigheid mocht de mindfuck bepalen dat ik gezonde boerenkool tot mij moest nemen, maar nu wilde ik maar één ding.
Worst.
Sappige, hete, roze HEMA worst.
Dat wanneer je er een hap van neemt, het vet langs je kin druipt en ergens halverwege je nek stolt.
Ah ja, dat wilde ik! NU.
Ik verwittigde Harm van mijn verlangen en kreeg uiteraard het te verwachten antwoord.
‘Ik heb nog wel worst voor je.’
‘Daar kan ik het velletje niet van aftrekken.’
‘Euh nee, dat is inderdaad eenmalig. Anders hebben we bloedworst.’
En weg was mijn eetlust.
alexis
april 27, 2016He Joyce
Geweldig verhaal over die worst. Echt super grappig xx
joyce
april 27, 2016Bedankt, het was alweer even geleden, maar kon er nu ook zelf weer smakelijk om lachen (erg eigenlijk) 😉