Vakantie ontbijtje

Om 4.55 uur hoor ik Luc uit zijn bed komen. Na een paar keer terugleggen, gaat Harm douchen en naar zijn werk. Rond half 7 kruipt mijn smurfje nogmaals tegen me aan. Nu laat ik hem liggen en zowaar valt hij weer in slaap. Lina komt vragen of ze op haar tablet mag spelen. Na het douchen gooi ik lekker de ramen open. Het stinkt naar verbrand brood. Of zal het vuurwerk zijn? Lina komt blij vragen of ik al ga ontbijten. Als ik beneden kom heeft ze heel lief een verrassingsontbijt gemaakt mét super schattig briefje.

‘Nu heb je wel lekker vakantie, hé mam?’. Ik neem een hap en knik maar een beetje. Hoe schattig ik zo’n ontbijtje vind, bij vakantie denk ik toch aan iets anders. Aan mezelf op een ligbedje in de zon. Als ik in mijn vingers knip, een lekkere gespierde vent die me een cocktail brengt. En mijn rug insmeert en vooruit het is vakantie, ook masseert. Iemand wuift me koelte toe met een palmblad en vraagt waar hij mijn shoppingtassen zal neerzetten. Ik mompel wat en hij kust mijn hand. Als ik begin te kwijlen ziet Lina dat als goed teken. Ik krijg het verhaal te horen wat schuilgaat achter het ontbijt. Na 2 verbrande boterhammen, was de 3^e ongeveer gelukt. Ze heeft de korstjes er maar afgesneden en er dik pasta op gesmeerd. Ik heb hem al op en kijk nu naar het brouwseltje voor me.

Ik zuig als een olifant aan het rietje, maar het komt er echt niet doorheen. Dan maar een gewoon slokje, de smaak is best lekker en ik complimenteer haar nogmaals. De bonkjes vis ik er uit, terwijl ze helemaal opgaat in haar verhaal over dit gezonde drankje. Inhoud; 2 overrijpe bananen, 1 mandarijn (vandaar de bonkjes en vellen), rode besjes, melk en om het wat dikte te geven (ik citeer alleen) een beetje yoghurt. Helemaal trots is ze. ‘Lekker he, mam?’ ‘Neem zelf ook een glas schat’. Ze nipt eraan en kijkt blij naar de schaal waar nog meer in zit. ‘Voor papa, voor vanavond’, straalt ze. ‘Heel lief schat, maar dat blijft niet goed tot vanavond’. Ik zie een ontploft aanrecht en sta op. Uit mijn ooghoek zie ik Lina haar glas legen in de bak voor papa. Ik glimlach.

Het nadeel van dit soort verrassingen is, dat ik het zelf moet opruimen. Dat hoef ik dus niet op vakantie. Ik pulk de zwart geworden bananenschillen van het broodrooster en trek twee (waarom twee?) messen met een halve pot pasta eraan van het aanrecht. Bij het opruimen van de staafmixer loop ik langs de fruitmand. Hier zie ik nog steeds de ananas die de man des huizes 3 dagen geleden beloofde op te eten. Weggooien was uit den boze. Hij (de ananas, niet mijn man, dat zou nog meer bende geven) ligt op een bak met kiwi’s, die kraaiend van plezier pootje baden in bedorven ananassap. Dat hier niet spontaan fruitvliegjes hun liefde in hebben bedreven is een godswonder. Bij het oppakken van deze ellende, blijken er ook gaten aan de onderkant van het kiwibakje te zitten. Dom. Het weeïge plakkerige sap zit nu overal. Zelfs op mijn sokken, om er extra lang van te kunnen genieten. Yes, wat een heerlijke vakantie ochtend.

Gelukkig krijg ik hulp. Terwijl ik de vaatwasser in- en uitruim, wrijft Luc zijn cracker eens lekker over de tafel. ‘Luc, stop daar eens mee’. ‘Ik maak schoon’, spreekt hij me vermanend toe. ‘Luc, mama verkruimelt nooit crackers op de tafel en zeker niet als ze schoonmaakt’. ‘WEL!’, krijg ik terug.

Dat wordt stofzuigen. Ik begin wel alvast in de woonkamer, waar ik opruim en stofzuig tegelijkertijd. Met als resultaat dat ik ineens een potlood naar binnen zie verdwijnen. Pech, daar hebben we genoeg van. Als ik bij de keuken aankom, geeft de stofzuigerzak aan dat hij vol is. En dat, terwijl er net een nieuwe in zit. Terwijl ik hem eruit trek, poeffff, overal kerstboomnaalden. Het potlood lacht wraaklustig naar me vanuit haar gat in de zak. Top, we beginnen gewoon opnieuw. Wetende dat de rest van het huis ook nog op me wacht. En dat terwijl ik opruim, de kinderen een nieuw spoor van vernieling  achter me maken, voel ik me inderdaad op vakantie. Als onderbetaalde schoonmaakster wel te verstaan. Volgende keer als ik op vakantie ben, zal ik een ontbijtje voor haar maken.